เนื้อเพลง สายลมที่หลับไหล โดย อิมเมจ สุธิตา ชนะชัยสุวรรณ

อยู่ตรงนี้ใจฉันลอยไป
ท่ามกลางลมพัดพริ้ว
ใต้แสงจันทร์ทรา
หมู่เมฆลอยไกลออกไป
กลั้นหยดน้ำตาไว้ไม่ไหว
แม้พยายามเพียงใด
มันไหลลงไป
ตกสู่ท้องทะเลคราม

เธออยู่สูงและไกลเกินกว่า
ที่ฉันจะเอื้อมถึง
ถึงแม้ว่าความเป็นจริง
เธอไม่ได้อยู่ไกลจากตัวฉันเลย
ใจของฉันมันเริ่มรู้สึก
หม่นหมองและเดียวดาย
รักเราที่มาจากฟ้า
กลายเป็นดั่งสายลมที่หลับใหล

ดั่งแม่น้ำที่กว้างเกินไป
และฉันไม่เหลือใคร
มันสายเกินไป เจ็บลึกสุดหัวใจ
ต่อให้ฉันจะกุมมือเธอ
และพยายามเท่าไร
ดวงตาคู่นั้น กลับมืดมิดไร้แสงดาว

เธออยู่สูงและไกลเกินกว่า
ที่ฉันจะเอื้อมถึง
ถึงแม้ว่าความเป็นจริง
เธอไม่ได้อยู่ไกลจากตัวฉันเลย
ใจของฉันมันเริ่มรู้สึก
หม่นหมองและเดียวดาย
รักเราที่มาจากฟ้า
กลายเป็นดั่งสายลมที่หลับใหล

มองภาพเธอไกลออกไป
ดั่งสายลมได้พัดพา
รักของฉันไปไกล
จากไปแสนไกล

เธออยู่สูงและไกลเกินกว่า
ที่ฉันจะเอื้อมถึง
ถึงแม้ว่าความเป็นจริง
เธอไม่ได้อยู่ไกลจากตัวฉันเลย
ใจของฉันยังคงรู้สึก
หม่นหมองและเดียวดาย
รักเราที่มาจากฟ้า
กลายเป็นดั่งสายลมที่หลับใหล